Schiaccia DCA

Na acht jaar is onze Sc(Hi)accia DCA-applicatie vernieuwd.

Steeds meer alert zijn op de informatiebehoefte en correcte informatie bieden over eetstoornissen.

Om kwesties te bespreken die daarmee verband houden.

Een bredere visie bieden op de mogelijkheden en grijze gebieden rond de betrokkenen en hun families.

Om het verhaal te vertellen van het leven van het Centrum voor de diagnose en behandeling van eetstoornissen (CDCA) van het Casa di Cura Palazzolo in Bergamo.

De CDCA van Palazzolo in Bergamo doet dit in het licht van een reis samen met meisjes en jongens, jongeren, gezinnen en familieleden van mensen met problemen op het gebied van gewicht, voeding, lichaamsbeeld en zelfwaardering.

Dus in 2016 werd onze app - Sc(Hi)accia DCA - geboren om aantekeningen en suggesties aan te bieden, terwijl we reizen in de digitale wereld die vol is van dissonante en vooroordelen over voeding en eetstoornissen (DNA).

We hebben met velen gecommuniceerd, maar we hebben ook veel vragen gesteld, we hebben verzoeken om ondersteuning in onze CDCA verwelkomd.

We gaan op een nieuwe manier door met mensen die getroffen zijn door voedingsgerelateerde pathologieën. Dus om familie, vrienden en opvoeders te helpen een verbindingskanaal te vinden; mensen ondersteunen die niet in de buurt kunnen komen van jongeren met een eetstoornis en een contactpersoon creëren die begeleiding kan geven.

We zijn nog steeds dichtbij, met zorg voor de delicate situatie en voor privacy, voor adolescenten en jongeren, die zich afvragen wat DNA is of wat hun situatie is en uiteindelijk hoe ze een Centrum voor de behandeling van eetstoornissen kunnen vinden.

Iedereen – familie, vrienden, docenten of geïnteresseerden – krijgt een multimediatool waarmee ze volledig anoniem FAQ-vragen naar een professional kunnen sturen en hun voortgang kunnen noteren in een persoonlijk dagboek.

Ten slotte probeert de app op een duidelijke, wetenschappelijk correcte en bruikbare manier informatie over eetstoornisziekten te verstrekken aan families en vrienden van kinderen die getroffen zijn door deze ziekten. In die zin zullen de tools op deze manier ook mensen helpen die er niet direct bij betrokken zijn, maar die onzeker zijn over de beslissingen en het gedrag dat ze moeten aannemen.